Ik dacht dat ik de woede en teleurstelling over het gedrag van mijn familie had losgelaten.
Maar nee, na jaren kwam mijn woede toch weer boven op een familiebijeenkomst.
Ik ben verbaasd over mijn felle reactie, ik dacht dat ik de hele kwestie achter mij gelaten had.
Via het studentenpastoraat kreeg ik my Insight Out. Ik kwam erachter dat ik geraakt word omdat ik nog altijd hoop op harmonie in het gezin. En dat ik verwacht dat de anderen familiaire harmonie ook belangrijk vinden.
Als thema vind ik: Ik wil schoon schip. Maar ik heb geen volledige controle over uitspraken van familieleden die bij mij hard binnen komen.
Door te kijken naar mijn strategie en mijn kwaliteit, zie ik in dat ik de hele verantwoordelijkheid voor het goed houden van de familiebanden niet meer alleen kan en hoef te dragen. Ik laat de verwachting los dat de anderen mij helpen. Ik voel nu: “ ze kunnen het niet, of ze willen het niet” . Ik leg vanaf nu de verantwoordelijk voor hun daden bij hen neer. Ik ben alleen en volledig verantwoordelijk voor mijn keuzes. Door hen te vergeven dat zij doen wat ze doen, en mezelf te ontlasten van de opdracht die ik mijzelf gaf , ontschuldig ik iedereen, ook mijzelf. Dat geeft een gevoel van vrijheid, in plaats van het gevoel gevangen te zijn in de dynamiek van de familie.
Ik werd gewezen op een website over vergeven van Willem Glaudemans, waar de stappen van vergeving van een ander en van jezelf mooi zijn omschreven. “ Van Wond naar Wonder” .